Ben je op zoek naar het ultieme wildlife objectief voor het Fujifilm X systeem? Ik heb deze extreme telelens 3 weken uitgetest tijdens een roadtrip door Amerika. In deze blog lees je alles over mijn ervaringen!
Hoe is deze lens getest?
Ik heb in september 2024 een prachtige reis gemaakt langs een aantal nationale parken in Amerika, waaronder Grand Teton National Park, Yellowstone en Bryce Canyon. In deze blog zie je vooral veel foto's uit Yellowstone, omdat daar ontzettend veel wilde dieren te vinden zijn: van bizons en herten tot wolven, coyotes en beren. Maar ook prachtige roofvogels en indrukwekkende landschappen.
[Foto 1: 150mm | 1/1000 | f/5.6 | ISO 160]
In het kort over de 150-600mm
Mocht je de lens niet kennen, even een korte samenvatting! De Fujifilm XF 150-600mm f/5.6-8.0 R LM OIS WR is een ultratelelens met een extreem zoombereik. Omgerekend naar fullframe kom je tot ruim 900mm. De lens weegt zo’n 1.6 kilo, wat voor dit bereik reuze meevalt. De lens zoomt volledig intern.
Toelichting letters:
- R: de lens heeft een fysieke diafragmaring op de behuizing
- LM: de lens is uitgerust met lineaire autofocusmotoren voor extra snelle en accurate autofocus
- OIS: de lens heeft optische beeldstabilisatie ingebouwd die goed samenwerkt met de stabilisatie in de body’s van Fujifilm
- WR: de lens is stof- en spatwaterdicht
Hoe is het om met de 150-600mm te fotograferen?
Ken je dat beeld van de Veluwe waar tijdens de rut van de herten tientallen fotografen met enorme telelenzen en grote statieven op een rij staan? Daar had ik niet zo’n zin in: het statief bleef thuis, ik wilde alles uit de hand fotograferen.
Gelukkig viel het gewicht van de 150-600mm reuze mee. De lens zoomt ook nog eens intern, waardoor de balans goed blijft bij het inzoomen. Ik kon de hele vakantie probleemloos uit de hand fotograferen. Het formaat vond ik lastiger dan het gewicht: ik moest mijn rugtas even flink anders indelen om de lens er goed in te krijgen, maar ik heb dan ook een vrij compacte rugtas (Peak Design Everyday Backpack 15L zip v2).
Beeldstabilisatie
Zonder statief was ik volledig aangewezen op de beeldstabilisatie. Met een telelens heb je namelijk veel sneller last van de trilling van je hand dan met een standaardlens. Zonder beeldstabilisatie zou je met een lens zoals deze al snel voor sluitertijden van 1/1000 of korter kiezen.
Wanneer het licht dat toelaat, is dat geen enkel probleem. Maar ik heb ook gefotografeerd rond zonsopkomst en zonsondergang en daar wilde ik toch wel wat langere sluitertijden gebruiken om het licht optimaal te benutten.
De 150-600mm heeft optische beeldstabilisatie in de lens en mijn Fujifilm X-T5 heeft ook nog eens 5-assige beeldstabilisatie in de body. Samen bleek dit een hele betrouwbare combinatie: ik heb regelmatig sluitertijden van 1/250 of zelfs 1/125 uit de hand gebruikt zonder enig probleem.
Bij de twee onderstaande foto’s was dat ook hard nodig: de zon was al onder en de schemering had ingezet. Door de langere sluitertijd kon ik de coyotes toch haarscherp fotograferen zonder dat de ISO te hoog hoefde.
[Foto 3: 600mm | 1/250 | f/8.0 | ISO 1600]
[Foto 4: 600mm | 1/125 | f/8.0 | ISO 1250]
Ook heb ik een paar korte videoshots gemaakt. Deze shots zijn uit de hand op 600mm genomen. Ook hier vind ik de beeldstabilisatie indrukwekkend!
Autofocus
Dieren zitten lang niet altijd stil, dus dan heb je goede autofocus nodig om haarscherpe foto’s te krijgen.
- Continue Autofocus
- Onderwerpherkenning: hier koos ik voor dieren of vogels, afhankelijk van het onderwerp
- Autofocuspunt: ik selecteerde met de joystick zelf een zone voor de autofocus en zorgde dat het dier in de zone was
De onderwerpherkenning autofocus van de X-T5 was een geweldige uitkomst voor de lastige onderwerpen. Een bizon die rustig in de vallei ligt is niet zo moeilijk om scherp te krijgen, maar een jonge arend in vlucht gaat zo snel dat alle hulp welkom is. Mijn ervaring met de autofocus van de 150-600mm was erg positief: de lens was snel en accuraat en werkt zeer goed samen met de onderwerpherkenning van de X-T5.